1. Apakah yang akan anda cadangkan kepada ibu bapa kanak-kanak CHD dalam membina daya tahan supaya isu kesihatan mental dapat ditangani lebih awal?
Mula-mula saya ingin menyatakan bahawa saya amat menghormati ibu bapa dan penjaga kanak-kanak yang menghidap CHD – Saya menyedari betapa tertekannya pengalaman mereka sendiri dan akan menggalakkan mereka mencari sokongan untuk diri mereka sendiri mengikut keperluan. Saya mengesyorkan agar saluran komunikasi tetap terbuka, supaya kanak-kanak berasa selesa untuk datang kepada orang dewasa mereka dengan sebarang kebimbangan psikologi atau sosial yang mungkin timbul, berkaitan dan tidak berkaitan dengan kesihatan. Adalah penting untuk mengelakkan meminimumkan kebimbangan kanak-kanak atau membuat janji palsu (cth, dengan mengatakan perkara seperti "jangan risau tentang perkara itu" atau "Saya berjanji semuanya akan baik-baik saja".)

Juga, saya baru-baru ini menyedari tentang SAYA SOKONG piawaian berasaskan hak untuk kanak-kanak yang mempunyai prosedur penjagaan kesihatan. Saya faham bahawa ini terutamanya ditujukan kepada profesional kesihatan. Walau bagaimanapun, saya fikir mereka juga menyediakan rangka kerja yang bagus untuk ibu bapa dan penjaga yang ingin menyokong kesejahteraan fizikal dan psikososial kanak-kanak dalam tetapan perubatan.

2. Apakah beberapa faktor yang boleh menyumbang kepada masalah kesihatan mental pada penghidap CHD?
Perkara pertama yang saya akan katakan ialah penghidap CHD menghadapi cabaran psikososial yang sama seperti yang dihadapi oleh mereka yang tidak mempunyai CHD – perkara seperti perhubungan, sekolah, pekerjaan, tekanan kewangan, diskriminasi, dsb.

Mereka juga menghadapi tekanan khusus CHD yang boleh menjadi kronik dan/atau peristiwa kehidupan utama. Tekanan kronik ialah yang berlaku secara berterusan atau kerap – seperti mengalami keletihan atau gejala fizikal lain yang mengganggu aktiviti pilihan, mengambil ubat setiap hari, atau temu janji perubatan yang mengganggu perkara lain yang berlaku dalam kehidupan seseorang. Peristiwa kehidupan utama berlaku kurang kerap, tetapi boleh memberi kesan yang ketara apabila ia berlaku – contohnya termasuk pembedahan atau prosedur perubatan utama lain, implantasi peranti jantung atau kemasukan ke hospital. Kami tahu bahawa pengalaman kanak-kanak dan remaja yang negatif, yang berkaitan dan tidak berkaitan dengan kesihatan, boleh menjejaskan orang sepanjang hayat mereka.

3. Sokongan kesihatan mental mungkin sukar dicari. Bolehkah pasukan penjagaan CHD membantu dalam bidang ini, dan dengan siapa ibu bapa kanak-kanak CHD, atau orang dewasa CHD, perlu bercakap dengan siapa?
Saya pasti mengesyorkan bercakap dengan pasukan CHD seseorang untuk cadangan rujukan. Saya sangat menyokong integrasi profesional kesihatan mental dalam pasukan CHD, walaupun itu malangnya bukan amalan biasa…lagi! Walau bagaimanapun, pasukan CHD mungkin mengetahui tentang profesional kesihatan mental dalam komuniti yang berpengalaman bekerja dengan individu dan keluarga yang terjejas oleh CHD. Profesional penjagaan primer juga sering menjadi sumber rujukan yang membantu.

Saya juga percaya pada sokongan kolektif suara pesakit dan keluarga dengan CHD. Saya berpendapat bahawa semakin kerap pesakit dan keluarga menyokong keperluan kesihatan mental mereka, semakin besar kemungkinan program CHD akan membangunkan laluan untuk penjagaan kesihatan mental. Saya merasakan bahawa bidang CHD sedang bergerak ke arah menerima kesejahteraan psikologi sebagai komponen penting hasil CHD.

Projek Pelan Hala Tuju, menumpukan pada kesihatan mental kanak-kanak, remaja dan orang dewasa dengan keadaan kesihatan kronik, mempunyai banyak sumber yang sangat baik, termasuk PDF yang boleh dimuat turun tentang 'memilih ahli terapi' tersedia SINI.

4. Adakah terdapat perkara khusus yang boleh dilakukan oleh pesakit CHD untuk mengurangkan kemungkinan mengalami masalah kebimbangan dan/atau kemurungan?
Terdapat strategi penjagaan diri yang boleh membantu sebagai pendekatan pencegahan (iaitu, untuk mengurangkan kemungkinan masalah kesihatan mental timbul) serta strategi apabila kebimbangan psikologi timbul. Kami menyertakan senarai contoh strategi penjagaan diri dalam artikel kami untuk pesakit dan keluarga:

• Mempunyai kemahiran tidur yang baik dan rutin tidur yang konsisten
• Makan makanan yang sihat
• Kekal aktif secara fizikal (adalah baik untuk meminta nasihat pasukan CHD seseorang tentang aktiviti fizikal)
• Kekalkan jadual tetap (cth, sekolah, kerja, hobi, kerja sukarela)
• Gunakan teknik relaksasi (cth, senaman pernafasan, meditasi)
• Pace diri (jangan keterlaluan pada 'hari yang baik')
• Fokus pada kekuatan dan apa yang boleh dilakukan
• Cabar ketakutan dengan perbincangan terbuka dengan keluarga, rakan dan pasukan perubatan
• Rancang aktiviti yang menyenangkan
• Gunakan ceramah diri yang berguna (Tanya: Apakah yang akan saya katakan kepada rakan baik dalam situasi ini?)
• Berhubung dengan keluarga dan rakan yang menyokong
• Berhubung dengan orang lain dengan CHD melalui hospital atau kumpulan sokongan dalam talian

5. Apabila mencari bantuan kesihatan mental, adakah terdapat perbezaan dalam jenis pakar dan apa yang mereka tawarkan? Apakah faktor yang paling penting untuk dipertimbangkan?Terdapat pelbagai jenis profesional kesihatan mental. Ini ialah senarai yang pasukan penulis kami sediakan sebelum ini:

Psikologi: doktor bukan perubatan yang pakar dalam kesihatan mental, menumpukan pada psikoterapi dan/atau ujian perkembangan saraf/neurokognitif, dan tidak menetapkan ubat.
Psikiatri: doktor perubatan yang pakar dalam kesihatan mental dan yang boleh memberi preskripsi dan memantau ubat-ubatan.
Pekerja sosial klinikal: pekerja sosial dengan latihan tambahan dalam psikoterapi.
Jururawat kesihatan mental dan pengamal jururawat
Kaunselor profesional berlesen
Pasangan dan ahli terapi keluarga 

Apabila mencari rawatan kesihatan mental, adalah penting untuk mempertimbangkan keutamaan peribadi – sama ada seseorang lebih suka psikoterapi (“terapi bercakap”) atau sama ada seseorang sedang mencari doktor untuk memberi ubat. Faktor praktikal melibatkan akses kepada dan ketersediaan profesional kesihatan mental. Bergantung pada negara dan sumber peribadi seseorang, penjagaan kesihatan mental mungkin percuma dalam sistem awam, seseorang mungkin menggunakan insurans kesihatan untuk mengaksesnya, atau seseorang mungkin membayar dari poket.

Walaupun mungkin tidak mungkin untuk bekerja dengan profesional kesihatan mental dengan pengalaman CHD, saya mengesyorkan bekerja dengan doktor yang berpengalaman bekerja dengan individu yang mempunyai keadaan kesihatan kronik apabila boleh.

6. Terdapat banyak maklumat tentang antidepresan dan ubat anti-kecemasan. Bolehkah anda bercakap sedikit tentang bila ia mungkin sesuai untuk seseorang yang mempunyai CHD.

Oleh kerana saya bukan pakar psikiatri atau doktor perubatan, saya tidak memberi ubat. Walau bagaimanapun, kumpulan penulisan Pernyataan Saintifik kami termasuk empat pakar perubatan, dua daripadanya adalah pakar psikiatri. Mereka menyusun jadual yang sangat membantu yang meringkaskan kelas ubat psikotropik yang berbeza (untuk gangguan mood dan kebimbangan, gangguan hiperaktif kekurangan perhatian atau gejala psikotik) dan pertimbangan unik untuk penghidap CHD. Jika saya seorang pesakit yang ingin tahu tentang mengambil salah satu daripada ubat-ubatan ini, saya sebenarnya akan membawa salinan jadual satu halaman ini dengan saya untuk menunjukkan kepada pakar psikiatri/prescriber!

https://www.ahajournals.org/doi/epub/10.1161/HCQ.0000000000000110

Anda boleh mengakses artikel Persatuan Jantung Amerika yang asal SINI.

Artikel mesra pesakit/keluarga tersedia SINI.

Terima kasih yang tak terhingga kepada Dr. Kovacs kerana berkongsi kepakaran beliau dengan kami!